Mantelzorger zijn...
Je kiest hier niet voor, je wordt er vaak in geduwd op een moment dat je het niet beseft.
Vaak heb je zelfs niet door dat je mantelzorger bent.
Nog niet zo lang geleden dacht ik dat ik nog maar 6 jaar mantelzorger was.
Het is nog maar heel recent dat ik zelf beseft heb dat ik al veel langer mantelzorger ben, al ruim 25 jaar.
Zelfs in mijn jeugd nam ik al mantelzorg taken op mij voor mijn grootvader, maar ook voor mijn eigen moeder met mentale problemen.
Ik ben dus zelf een jong mantelzorger geweest zonder het te beseffen.
Ja, als kind of jongeren kan je ook al mantelzorger zijn, alleen wordt hier weinig op gelet.
Als mantelzorger komt er heel veel op je af. De zorgtaken nemen steeds toe, ondertussen moet je heel veel dingen regelen. Alsof dit nog niet genoeg is moet je dit vaak nog combineren met je eigen gezin en werk.
Dit wil ik voorkomen!
De mantelzorger is een belangrijke partner bij het verlenen van zorg.
Nu, maar zeker ook in de toekomst, aangezien we allemaal ouder worden
en dus ook meer zorg gaan nodig hebben.
Het is zeer belangrijk dat we zorg dragen voor de mantelzorgers in onze maatschappij.
Mantelzorgers kunnen bij mij terecht voor ondersteuning op maat.
Wat nemen zij allemaal op?
Welke taken willen ze zelf blijven doen en welke taken durven ze uit handen geven?
Waar lopen zij op vast?
Hoe bewaken zij hun grens?
Samen kijken we om de balans terug in evenwicht te brengen!
Ondersteuning:
- Informatie en advies verstrekking
- Administratieve ondersteuning
- Tijdig de juiste hulp inschakelen
- Opmaken van een zorgplan
- Evenwicht tussen eigen leven en het verlenen van zorg
....
Iedere mantelzorger die ik ken doet dit uit liefde, uit genegenheid voor zijn naasten,
zonder hiervoor iets terug te vragen.
De zorgbehoevende is vaak dankbaar voor de hulp die hij krijgt.
Toch komt het vaak voor dat de zorgbehoevende geen herkeninning geeft aan de mantelzorger.
Of de zorgbehoevend is heel eisend en toont geen begrip voor de gezins en/of werksituatie van de mantelzorger.
Soms kan de zorg om een naasten echter zo zwaar zijn dat de mantelzorger uit balans geraakt.
Hij verliest zijn evenwicht door te weinig herkenning, te veel eisende zorgvrager
of gewoon een te groot pakket aan zorgtaken.
Het is dan ook belangrijk dat om dit te voorkomen of om dit tijdig te zien
en in te grijpen zodat de mantelzorger niet uitgeblust raakt.
Mantelzorgers durven vaak niet of niet tijdige aangeven dat het te veel is.
Zij durven niet makkelijk hulp vragen, ze willen niet het gevoel hebben dat ze falen.
Doordat ik zelf al ruim 25 jaar intensief mantelzorger ben, is het bij mij ook al gebeurd dat ik uit balans raak.
Ik weet uit eigen ervaring wat de valkuilen zijn en kan je hierbij advies geven.
Samen zoeken we om het juiste evenwicht te vinden.